Reisverslag 2/3





Een slede met hondentuigen en
een zak vol met gedroogde vis.



De honden krijgen allemaal een plek voor de nacht en
met een halve rendierkop.









De volgende dag.
Even een stop onderweg voor een bak thee.



De sneeuw is een beetje los.









Hier een rivier overgestoken en gelijk maar een pauze ingelast
om te eten en te drinken.


< br/> Warme soep en thee gaat er wel in met die kou.



De honden gaan gelijk liggen en een beetje slapen.



Maar als de baas er aankomt dan staan ze gelijk weer klaar om te gaan.



Deze teef is zwanger en mag los en vrij meelopen tijdens de trek.



Daar gaan we weer met links een bevroren riviertje.









De schenkels moeten worden schoon geschrapt als
we door de ontlasting van een hond zijn gereden,
zodat alles schoon en glad blijft.



Hier loopt de baas op zijn ski's voor de honden uit. Zodat de honden op hem
aantrekken want het was een zwaar stuk door de hele losse sneeuw.
Zie je, hoe eenvoudig de honden vastgemaakt zijn.



Het vriest wel hard maar door de harde stroming niet overal.



Weer bij een andere jager aangekomen.



Een soort van opbergplaats.



Weer een rivier die plaatselijk hier en daar open was en
waar je dan je water kon pakken.



De kok is gelijk weer begonnen met zijn werk.






De kachel brandt hard, een goede plek om te overnachten.



Hele goede slaapplaatsen. De twee stukjes hout links zijn om
de vellen van sabelmarters te spannen en te drogen.



En de volgende dag gaan we gewoon weer verder.



Als je stopt, gaan sommige honden altijd liggen rollen
maar ik weet eigenlijk niet waarom.



Even een groepsfoto.






De sneeuw naast het pad is heel los en heel diep.



De man op de vrachtslede had een broek aan van zeehondenbont en
hij kwam zakken te kort dus er maar een paar op zijn jas genaaid.



Gestopt om te eten.



Slede op zijn kant dan lopen de honden niet zo gemakkelijk weg.



Dit vind ik een mooie hond.



Maar eigenlijk zijn ze allemaal mooi.



Kluiven op een stukje gedroogde vis.



Je poten ijsvrij maken.






Wij noemden hem De Walrus.



De leider van de hondenmensen.



Bijna weer klaar om te vertrekken



Eén van de vele berkenbossen.






Dit lijken wel op een soort berenklauwen.



Uitkijken dat je geen tak voor je hoofd krijgt...



of dat je met je knie tegen een boom aankomt.



Lekker in het zonnetje uitrusten.






Weer bij een jager aangekomen, die hier helemaal alleen woont.



Er hangt van alles te drogen onder het afdak, ook
een kleine sabelmarter binnenste buiten.



Een geschoten raaf.



Een prima slaapkamer voor drie personen want
op een berenvel lig je ook goed.



Plaatselijk gemaakte messen.



Het heft gemaakt van verschillende soorten berken en een
slijpsteentje op de buitenkant van de schede.
Heel mooi!



De honden op hun slaapplaats.



Er branden overal kachels.






Een zwerfhond die met ons mee liep.



De honden hadden weer een keer ruzie gehad en dan moeten
ze wel uit elkaar gehaald worden, anders loopt het slecht
af voor de één of andere hond.



Voor ons ligt weer een riviertje...



maar hij is goed bevroren.



De hond rechts achter neemt een lik sneeuw
wat ze zeer regelmatig doen.



Weer een riviertje.



Heuveltje op, moet je soms een beetje mee duwen





Heuveltje af soms een beetje remmen.





Aangekomen bij een jager, waarmee we een wandeltochtje
gaan maken. De jager vertelde ons het één en ander
over de natuur hier.



Een paardensoort dat hier 's winters goed kan overleven,
want dan hebben ze er niets aan. Ze worden alleen in
de zomer gebruikt als de sneeuw weg is.









Hij laat zien hoe gauw je een vuurtje hebt gemaakt
want alles is hier erg droog door de vorst.




⬅ TERUG